… nie wygląda na tyle lat

Staruszek świat, nie wygląda na tyle lat… Oj, nie wygląda. Wokaliści są w coraz lepszej formie. Rywalizacja im służy. Trzy zespoły, duet i gawędziarka – czyli „Seniorzy miastu”, to kolejny koncert, który mieliśmy przyjemność obejrzeć i wysłuchać na scenie Konińskiego Domu Kultury.

Zespół wokalny Jutrzenka śpiewa od 1991roku. Jutrzence patronuje Konińska Spółdzielnia Mieszkaniowa i Klub Mieszkańców. To najbardziej utytułowany koniński zespół seniorów. W ubiegłym roku zespół dołożył kolejny sukces: I miejsce w kategorii zespoły wokalne i wokalno-instrumentalne na 16. Ogólnopolskim Przeglądzie Artystycznego Ruchu Seniorów w Bydgoszczy. W niedzielę (8 lutego br.) w KDK Jutrzenka potwierdziła formę, wykonując pięć piosenek. Widać było także, że zespół nadal poszukuje repertuaru i „mocuje” się z trudnymi muzycznymi frazami. Kierownikiem artystycznym Jutrzenki jest Robert Strzyżykowski.

Z tego zespołu wywodzi się duet Ona i On, czyli Maria Sarna i Wiktor Nitzke. Tym razem publiczność oklaskiwała ich wykonanie „Kwiatu magnolii’ i „Pachnącego listu” oraz „Czy te oczy mogą kłamać”.

Zespół wokalny Tulipan tworzą członkowie Środowiskowego Klubu Seniora, działającego od 1978 roku pod patronatem Klubu Mieszkańców Konińskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. W ubiegłym roku zespół zdobył wyróżnienia na przeglądach twórczości seniorów w Trzemesznie i w Sieradzu. Jednak to nie tylko sukcesy są ważne dla zespołu, ale – twierdzą – „przyjemność i radość jaką niesie śpiew, muzyka i możliwość dzielenia tej radości z innymi”. W czasie niedzielnego koncertu dzielili się ta radością, wykonując piosenki z lat trzydziestych. Na fortepianie towarzyszył im Robert Strzyżykowski, ich kierownik artystyczny.

Stała bywalczynią koncertów „Seniorzy miastu” jest Janina Bednarska, gawędziarka. To taka Hanka Bielicka, tylko że z Sompolna.

Zespół wokalny Fantazja powstał we wrześniu 2005 roku przy rodzinnym ogrodzie „Hutnik”, działając pod nazwą Działkowiec. 1 października 2012 roku zespół zaczął pracę w Konińskim Domu Kultury pod kierownictwem Mirosława Grzanki. Działkowiec stał się Fantazją i z fantazją zaczął się zmieniać głównie pod względem artystycznym, czyniąc znaczące postępy muzyczne i wokalne. W czasie koncertu szczególnie publiczności podobała się wiązanka piosenek francuskich.

Koncert zakończyło wspólne wykonanie przez wszystkie zespoły piosenki „Bando, bando”. A potem role się zamieniły – to publiczność śpiewała wszystkim wykonawcom chóralne „sto lat”.